ฝากบทกลอนของ อาจารย์ รอดี ชนะมิตร
ความอ้างว้างปกคลุมทุกหลุมศพ คือจุดจบคนอวดโตสุดโอหัง
เคยมีทั้งอำนาจมาดคนดัง ถูกเขาฝังสงบนิ่งทั้งหญิงชาย
คนอยู่หลังยังระเริงเพลิงราคะ รอธรรมมะไม่เทิดทูนปล่อยสูญหาย
นำชีวิตเกลือกกลั้วมั่วอุบาย คิดกลับตัวก็สายปลายชีวัน
อีกทะนงหลงตนจนเป็นเหตุ น่าสมเพชไม่ห้ามใจให้ถวิล
ต้องทนทุกข์ทรมานเป็นอาจิณ เมื่อสูญสิ้นวิปโยคโศกอาลัย
เพราะดุนยาแห่งนี้ที่พำนัก เรามาพักเพียงครู่อยู่อาศัย
ไม่นานนักต้องพลัดพากจากกันไป ติดตัวไว้เพียงผลกรรมกระทำมา..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น